1) ตารางสถิติจากสำนักงานสถิติแห่งชาติ สำรวจการมีการใช้เครื่องมือ/อุปกรณ์เทคโนโลยีสารสนเทศ ปี พ.ศ. 2550 ( ลิงค์ )
2) เอกสาร สำนักงานคณะกรรมการกิจการโทรคมนาคมแห่งชาติ รายงาน.. ม.ค. - มี.ค. 52 (เพื่ออ้างอิงโดยรวมเพื่อเทียบอัตราค่าใช้จ่าย ลิงค์ )
3) อ้างเนื้อข่าว "1 ก.ย.53 เปิดใช้บริการคงสิทธิหมายเลข" เพื่ออ้างความ
จากรายงานของธนาคารแห่งประเทศไทย พบว่า จำนวนเลขหมายที่เปิดใช้บริการโทรศัพท์เคลื่อนที่ ณ เดือน พฤษภาคม 2553 ที่ผ่านมา มีจำนวนประมาณ 71.4 ล้านเลขหมาย ซึ่งเมื่อเทียบกับจำนวนประชากรของไทยที่มีประมาณ 65 ล้านคน คิดเป็นสัดส่วนร้อยละ 109.9 อย่างไรก็ดี จากผลสำรวจศูนย์วิจัยกสิกรไทย พบว่า ผู้ตอบแบบสอบถามที่มีหมายเลขโทรศัพท์เคลื่อนที่ 1 เลขหมาย คิดเป็นร้อยละ 59.9 ในขณะที่ผู้ที่มีมากกว่า 2 หมายเลข คิดเป็นร้อยละ 40.1 ... ( ลิงค์ )
4) ตาราง 29.2 จำนวนผู้มีโทรศัพท์มือถือ จำแนกตามเลขหมายโทรศัพท์มือถือที่มี กลุ่มอายุ และเขตการปกครอง ทั่วราชอาณาจักร พ.ศ. 2551 (เพื่ออ้างจำนวนของผู้ใช้โทรศัพท์บ้าน ตามนัย ลิงค์ )
5) "จาก 2G สู่ 3G สังคมไทยพร้อมแค่ไหน?" (MCOT ลิงค์ )
6) "วัยรุ่นไทยกับการใช้มือถือ" สำนักงานสถิติแห่งชาติ (2550) อ้างเพื่อเทียบจำนวนและนัยเปรียบเทียบ ( ลิงค์ )
7) Thailand reaches 66 million mobile-phone numbers จาก @ipattt อ้างจำนวนและเนื้อหาเปรียบเทียบ ( ลิงค์ )ข้างต้นไม่ระบุความเชื่อถือของข้อมูล มีทั้งหน่วยงานรัฐและเอกชน รวมถึงช่วงเวลาของข้อมูลอาจประเมินนัยสำคัญไม่เพียงพอ แต่มากพอที่จะนำเสนอประเด็น ดังต่อไปนี้
1) ระบบ 3G เป็นวาระของเรา ไม่ไช่วาระแห่งชาติ (ดูจากจำนวนผู้ใช้งานระบบ 3G ในปัจจุบัน และราคาอุปกรณ์ 3G ในปัจจุบัน รวมถึง อนาคต ไม่สมดุลกับรายได้ ตาม GDP ของชาติ หากนำราคามือถือ 3G ถูกที่สุดหรือแอร์การ์ดที่ราคาต่ำที่สุด ก็ยังคงใช้เฉพาะคนส่วนหนึ่งอยู่ดี รวมถึง แน่ใจหรือไม่ว่า คนที่บางนรา แม่เสรียง ดอยตุง จะใช้บริการได้ อย่างทัดเทียมกัน)
2) Content ในระบบ 3G หากมุ่งเน้นที่การศึกษา 3G คงเป็น Device ในการเชื่อมต่อเท่านั้น เนื้อหาการเรียนรู้ เพื่อส่งเสริมการศึกษาก็ยังเป็นประเด็นอยู่ จึงตอบไม่ได้ว่า จะพัฒนาการศึกษาของประชาชนห่างไกลได้อย่างไรเมื่อใช้ 3G หากระบบปกติ (ADSL) กลับมี Contents ให้ใช้บริการได้มากกว่า
3) พฤติกรรมการใช้งานอินเตอร์เน็ต ต้องการแบบประจำที่ มากกว่าเคลื่อนที่ แต่อาจต้องการใช้กับคอมพิวเตอร์ Laptop มากกว่า ดังนั้น ความต้องการใช้งานภาคประชาชนห่างไกล หรือให้ทั่วถึง กลับเป็นการให้บริการแบบ ADSL ที่มีประสิทธิภาพหรือระบบอื่นใดที่ตอบสนองได้เทียมกัน
4) จำนวนเงินที่ประชาชนต้องจ่าย ค่าโมเด็ม ADSL หรือ อุปกรณ์ 3G นั้น มีนัยสำคัญที่ ราคาการเข้าถึง 3G ไม่สอดคล้องกับ GDP ของประเทศดังที่ได้กล่าวไว้ข้างต้น และยังไม่คำนึงถึงค่าใช้จ่ายรายเดือน เงินที่ซื้ออุปกรณ์อยู่ต่างประเทศมากกว่าในประเทศหรือไม่
ฯลฯ
อนุมานได้ว่า เราอาจต้องการ ระบบการสื่อสารที่ยกระดับ ทันสมัย เข้าถึงได้ทุกครอบครัว ทุกคน และทุกเวลาไม่เลือกอายุ อาชีพ และฐานรายได้ รวมถึง การใช้อุปกรณ์อื่นใดที่สามารถผลิตได้ในประเทศมากที่สุด ไม่กระจุกตัว และ ไม่จำเป็นที่ทุกคนต้องใช้ ไอโฟน บีบี ฯลฯ
ท่านมีต้นทุนทางสังคมเพียงพอที่จะกระดกคาน 3G ได้ แต่โปรดรับผิดชอบ คำว่า "ทั่วถึง" ให้ชัดเจนเมือ่ถึงเวลาที่ประชาชนห่างไกลเข้าไม่ถึง (ยกกรณีการเข้าถึง ADSL/WIFI มาสมอ้างได้)
ผมอยากได้ 3G มาก แต่ไม่อยากถูกประชาชน ทุกระดับเหยียดว่า นำวาระ 3G เป็นเรื่องของทุกคน ซึ่งไม่ได้ใช้อุปกรณ์ 3G ใดๆเรื่อง เพียงโทรหากัน ก็สร้างความสัมพันธ์ใกล้ชิด อบอุ่น ในความเป็นคนไทยได้เช่นกัน ในขณะเดียวกัน ช่องว่าง ระหว่างไอโฟน บีบี และ โนเกียเบสิค ยังห่างไกลกันมาก ชวนถามวิธีการใดๆ ที่ทำให้กระชับได้มากขึ้น
จึง กล่าวอ้างว่า นำบุคคลสมประโยชน์มาบอกกล่าวเรื่อง 3G เป็นการไม่ยุติธรรมต่อ ชาวบ้านทั่วไป ชาวสวน ชาวประมง ฯลฯ ซึ่งอาจต้องการช่องทางการสื่อสารที่มีประสิทธิภาพที่เข้าถึงข้อมูลแห่งองค์ความรู้มากกว่าอย่างอื่นใด
3G ยินดีต้อนรับ แต่ที่ติดปัญหาน่าจะเป็นข้อกฏหมาย ขอโจมตีภาคส่วนการเมือง และรัฐวิสาหกิจที่ไม่เสียสละ เสียดายภาษีที่ให้อดีตรัฐวิสาหกิจ และบางกลุ่มการเมือง เรื่องสมประโยชน์ก็หาช่องกฏหมายออกมาจนได้ เรื่องนี้ก็ไม่ยากเกินจะทำเช่นกัน ผลประโยชน์นี้หากเป็นการคอรัปชั่นขอให้บริโภคให้พอเพียงชั่วอายุนี้เท่านั้น และชดใช้แผ่นดินมากกว่าที่บริโภคไป.
จาก 1 เสียงประชาชน
ด้วยความเคารพ
@banchongs
